Yabancı çalışanların sosyal güvenliği

Çalışma İzni Olan Yabancıların Sosyal Güvenliği

5510 sayılı Kanun’un “Sigortalı sayılanlar” başlıklı 4. maddesinin 1. fırkasının (a) bendine göre; hizmet akdi ile bir veya birden fazla işveren tarafından çalıştırılanlar sigortalı sayılır. Aynı maddenin ikinci fıkrasının (c) bendi hükmü ise aşağıdaki gibidir:
“c) Birinci fıkranın (a) bendi gereği sigortalı sayılanlara ilişkin hükümler, mütekabiliyet esasına dayalı olarak uluslararası sosyal güvenlik sözleşmesi yapılmış ülke uyruğunda olanlar hariç olmak üzere, yabancı uyruklu kişilerden hizmet akdi ile çalışanlar hakkında da uygulanır.”

5510 sayılı Kanun’un “Sigortalı sayılmayanlar” başlıklı 6. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ise aşağıdaki gibidir:

(e) Bu kanunun kısa ve uzun vadeli sigorta kolları hükümlerinin uygulanmasında; yabancı bir ülkede kurulu herhangi bir kuruluş tarafından ve o kuruluş adına ve hesabına Türkiye’ye bir iş için gönderilen ve yabancı ülkede sosyal sigortaya tâbi olduğunu belgeleyen kişiler ile Türkiye’de kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan, yurtdışında ikamet eden ve o ülke sosyal güvenlik mevzuatına tâbi olanlar, bu Kanunun 4’. ve. maddelerine göre sigortalı sayılmazlar.

Bu hükümlere göre;
1- Mütekabiliyet esasına dayalı olarak uluslararası sosyal güvenlik sözleşmesi yapılmış bir ülke uyruğunda olan,

2- Yabancı bir ülkede kurulu herhangi bir kuruluş tarafından ve o kuruluş adına ve hesabına Türkiye’ye bir iş için gönderilen ve yabancı ülkede sosyal sigortaya tabi olduğunu belgeleyen,
Yabancılar, Türkiye’de 5510 sayılı Kanun açısından sigortalı sayılmayacaktır.

Yukarıda yer verilen ülkeler haricinde bir ülkeden Türkiye’ye gelen ve bir işverene bağlı olarak hizmet akdi ile çalışan yabancılar, 5510 sayılı Kanun’un 4. maddesinin 2. fırkasının (c) bendi gereği, aynı Kanun’un 4. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendine tabi olacak, bir diğer söyleyişle Türkiye’de sigortalı kabul edileceklerdir. Ancak, bu kişilerden; yabancı ülkede kurulu bir kuruluş tarafından ve o kuruluş adına ve hesabına Türkiye’ye bir iş için gönderilenler ve yabancı ülkede sosyal sigortaya tabi olduğunu belgeleyenler, 5510 sayılı Kanun kapsamında sigortalı sayılmayacaktır.

Bu durumda, mütekabiliyet esasına dayalı olarak uluslararası sosyal güvenlik anlaşması yapılmamış bir ülke uyruğunda olup, Türkiye’de kurulu bir şirkette hizmet akdine dayalı (Türkiye’deki şirketin bordrosuna ve yönetim kademesine dahil olarak) çalışan (bir diğer ifadeyle, geçici bir görev için yurtdışındaki şirket adına Türkiye’ye gönderilmemiş olan) bir yabancı, 5510 sayılı Kanun’un “sosyal sigorta hükümleri” başlıklı ikinci kısmındaki hükümlere tabi olacaktır.

Sigortalıların İşleri Nedeniyle Geçici Olarak Yurtdışında Bulunmaları

MADDE 10- 4. maddenin 1. fıkrasının (a) bendinde sayılan sigortalıların işverenleri tarafından geçici görevle yurtdışına gönderilmeleri, (c) bendinde sayılan sigortalıların mevzuatlarında belirtilen usule uygun olarak yurtdışına gönderilmeleri veya (b) bendinde sayılanların sigortalılığa esas çalışması nedeniyle yurtdışında bulunmaları halinde, bu görevleri yaptıkları sürece, sigortalıların ve işverenlerin sosyal sigortaya ilişkin hak ve yükümlülükleri devam eder.

2- Genel Sağlık Sigortası Hükümleri Açısından: 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu, temelde üç ayrı kısma ayrılmaktadır. Bunlar; “Sosyal Sigorta Hükümleri”, “Genel Sağlık Sigortası Hükümleri” ve “Primlere İlişkin Hükümler”dir. Yukarıdaki (3.1) numaralı bölümde konu, yabancıların “sosyal sigorta hükümleri” karşısındaki durumları açısından incelenmiştir.

Yabancıların “genel sağlık sigortası hükümleri” açısından ise, 5510 sayılı Kanun’un “Genel sağlık sigortalısı sayılanlar” 60. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi hükmüne bakılmalıdır. Söz konusu hüküm;

(d) Mütekabiliyet esası da dikkate alınmak şartıyla, oturma izni almış yabancı ülke vatandaşlarından yabancı bir ülke mevzuatı kapsamında sigortalı olmayan kişiler, genel sağlık sigortalısı sayılır.

şeklindedir. Bu durumda, Türkiye’de oturma iznine sahip olan ve yabancı bir ülkede de sigortalı olmayan kişiler, Türkiye’de 5510 sayılı Kanun kapsamında “genel sağlık sigortası hükümleri” kapsamında kabul edilecektir.

Bunlara sağlık hak sahipliği oluşturulabilmesi için Türkiye de 1 yıldan fazla ikamet şartı bulunmaktadır. 1 yıldan sonra GSS pirimi kesilmektedir. Ayrıca Vatandaşlık numarası alınması gerekmektedir.

3- İş Kanunu Açısından: Türkiye’de istihdam edilen yabancı uyruklu kişilerin de çalışma saati, fazla mesai, ücretli ve ücretsiz izinler, kıdem tazminatı ve ihbar önelleri, toplu sözleşme hakkı, hizmet sözleşmesinin akdi ve feshi gibi 4857 sayılı İş Kanunu uyarınca düzenlenen bütün konularda Türk vatandaşları ile aynı haklara sahiptirler.
4- İşsizlik Sigortası Açısından: 4447 sayılı Kanunun 46. maddesine göre, Türkiye Cumhuriyeti ile mütekabiliyet esasına dayalı olarak sosyal güvenlik anlaşması imzalamış ülkelerin vatandaşları, bu anlaşmalara göre Türkiye’de çalışmaları durumunda işsizlik sigortasına tabiidirler.

Türkiye’nin Sosyal Güvenlik Sözleşmesi İmzaladığı Ülkeler:

1- Almanya 2- Arnavutluk 3- Avusturya 4- Azerbaycan 5- Belçika 6- Bosna Hersek 7- Çek Cumhuriyeti 8- Danimarka 9- Gürcistan 10- Fransa 11- Hollanda 12- İngiltere 13- İsveç 14- İsviçre 15- K.K.T.C. 16- Kanada 17- Kebek 18- Libya 19- Makedonya 20- Norveç 21- Lüksemburg 22- Romanya

5510 SAYILI KANUNUN 4. MADDESİNİN 1. FIKRASININ (A) BENDİ KAPSAMINDA HİZMET AKDİNE İSTİNADEN ÇALIŞAN SİGORTALILAR YÖNÜNDEN BELGE TÜRLERİ

1 NOLU BELGE: HİZMET AKDİ İLE TÜM SİGORTA KOLLARINA TABİ ÇALIŞANLAR(YABANCI UYRUKLU SİGORTALILAR DAHİL)